● تفنگ شرایط اضطراری

Survival Rifle







طرح تفنگ های شرایط اضطراری یا سوروایول (بقاء) ایده ای بود که در خلال جنگ دوم جهانی شکل گرفت. وجود سلاح دوربرد تر و دقیقتری نسبت به سلاح کمری که در عین حال جاگیر و سنگین نباشد و امکان سرهم کردن سریع آن نیز وجود داشته باشد مدتها نزد نیروهای هوابردی که بواسط از دست دادن هواپیما در موقعیتی زمینگیر شده بودند و نیز توسط محققین و کارشناسان محیط زیست که بطور عادی نیازی به داشتن سلاح نداشتند و تنها در موارد اضطراری نیاز به دفاع در مقابل درندگان و یا شکار به قصد ارتزاق ایشان را محتاج سلاح گرم می کرد، محسوس بود.

بر همین اساس شرکت اسلحه سازی آرمالایت ArmaLite که بخشی از صنایع هوایی فرچایلد بود، تحت طراحی اسلحه ساز سرشناس یوجین استونر Eugene Stoner مدل های مختلف این سلاح را با کاربرد نظامی و غیرنظامی، وارد بازار کرد.

تصویر یوجین استونر و میخائیل کالاشنیکف – مخترع مسلسل کالاشنیکف – در حالیکه هر یک سلاح اختراعی رقیب را در دست دارند.



یوجین استونر طراح اغلب سلاح های سازمانی ارتش، نیروی هوایی و تفنگداران نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا است که سلاح های معروفی چون M-16 و نیز AR-15 از طرح های موفق اوست.

تصویر ام 16




تصویر آرمالایت 15



نمونه آزمایشی سلاحی که بعد ها تحت نام AR-7 شهرت جهانی پیدا کرد، توسط استونر طراحی گردید. این سلاح بعضی از خصوصیات تفنگ گلنگدنی AR-5 (سلاح دیگری که توسط خود وی طراحی شده بود) و در سال 1959 تحت نام سازمانی MA-1 به خدمت نیروی هوایی ایالات متحده درآمد را، به ارث برده بود.

تصویر ام آ یک



ام آ یک را به منظور جایگزین کردن سلاحهای اضطراری بخدمت گرفته شده قبلی تحت نام های M4 و M6 که عملا نسخه دستکاری شده دولول سرهم با کالیر های خفیف 22 و نیز 410 ساچمه زنی بودند و از سیستم کمرشکن استفاده می کردند.

تصویر ام چهار



تصویر ام شش



سلاح AR-7 قادر به شلیک بروش نیمه خودکار بود که آنرا نسبت به دولول های بکار رفته ممتاز می کرد. سلاح AR-7 از سیستم خوراک رسان نیمه خودکار پس زن – blowback- در کالیبر 22 استفاده می کرد اما مانند همتای پیشین خود، امکان باز کردن و قرار دادن اجزایش در قنداق سلاح موجود بود و همچنان از فوم پرشده بود و می توانست در سطح آب شناور بماند. این سلاح همانند همتای گلنگدنی اش AR-5 با هدف شکار حیوانات کوچک به منظور ارتزاق ساخته شده بود. AR-7 از آلومنیوم ساخته شده بود و قندان و کفش قنداقش از جنس پلاستیک بودند.

تصویر آ آر هفت



در مدل های اولیه حتی لوله تفنگ نیز از آلیاژ آلومینیوم ساخته شده بود و در درون لوله از یک مغزی فولادی خاندار استفاده شده بود. طول تفنگ AR-7 بعد از نصب به 89 سانتیمتر می رسید و از چهار بخش تفکیک پذیر – لوله، مکانیزم خوراک رسان و احتراق، قنداق و خشاب ساخته شده بود. وزن کل سلاح به کمتر یک کیلو می رسید که برای حمل در کوله پشتی آنرا ایده آل می کرد. وقتی این سلاح باز شده و در قنداق قرار می گرفت طولش به 40 سانتیمتر می رسید.

مکانیزم هدفگیری اش از یک پیپ هول – روزنه چشمی – در عقب (با قابلیت تنظیم دستی) و یک مگسک در سر لوله تشکیل می شد و دقتش برای هدف گرفتن حیوانات کوچک در فاصله 50 متری کافی بود.

نفطه ضعف

سلاح AR-7 در مقایسه با سایر سلاح های نیمه خودکار خفیف، بسیار به وضعیت خشاب و نوع مهمات مورد استفاده وابستگی دارد. شیب خوراک رسانی خزانه جزئی از خود خشاب است و در صورت بروز ضربه ممکن است از کار بیافتد. نیز استفاده از فشنگ های سرگرد بجای مهمات سرپخ، خوراک رسانی را آسانتر و قابل اطمینان تر می کند.

تصویر فشنگ خفیف سرگرد



تمامی نمونه های AR-7 که بعدا به شرکت اسلحه سازی هنری فروخته شدند از سیستم فنربندی و گلنگدن سنگینتری نسبت به قالب سلاح های نیمه خودکار خفیف استفاده می کنند که لزوم استفاده از مهمات با شتاب بالا – High velocity – در این سلاح مطرح می کند. مهره اتصال لوله به اکشن نیز در چند شلیک ممکن است کمی شل شود که سفت کردن مجدد آن برای بالابردن دقت نشانه گیری لازم است.

آرمالایت این مدل را در سال 1973 به اسلحه ساز دیگری بنام چارتر آرمز – Charter Arms- فروخت که بنا بر بررسی های بعدی، نزول کیفی این سلاح را به همراه داشت. سر انجام این مدل در سال 1980 به شرکت معروف و معتبر اسلحه سازی هنری Henry Repeating Arms فروخته شد و با ورود اولین نمونه های خوش کیفیت آن به بازار، اعتبار سابق خود را بدست آورد.
شرکت اسلحه سازی هنری، در ایالات متحده، از معروف ترین سازندگان تفنگ های اهرمی – به سبک غرب وحشی- است و تجربه شخصی من با این سری، خصوصا کالیبر 44 مگنوم، نشانداده که یکی از بهترین کیفیت های تولید را نیز دارند. از خصوصیات دیگر هنری این است که تمام قطعات سلاح را در خاک آمریکا می سازد و هیچ قسمت آن در چین تولید نمی شود.

تصویر تفنگ اهرمی – Lever Action – کلیبر 44 مگنوم ساخت اسلحه سازی هنری.



اکنون این سلاح تحت نام تجاری Henry US Survival Rifle تولید می شود. قنداق آن از ABS ساخته شده که در مقایسه با پلاستیک سبکتر و محکم تر است. طراحی مخزن درون قنداق به نحوی شکل گرفته که می شود اکشن را در حالی هنوز خشاب در آن قرار گرفته در آن جا داد و یک خشاب اضافه پر دیگر نیز در قندان جاسازی کرد. موقع خرید نیز دو خشاب در جعبه سلاح وجود دارد. روی اکشن یک ریل استاندارد سه هشتم اینچی حک شده که امکان نصب دوربین را می دهد.

هنری این سلاح را در سه طرح مشکی – با روکش تفلون – و آلومینومی و نیز طرح کامو – استتار جنگلی – به علاقه مندان عرضه می کند. این سلاح را می شود در کانادا به هزینه کمتر از 300 دلار تهیه کرد.

تصویر نمونه های مختلف این سلاح



حضور این سلاح در دنیای سینما

علیرغم کاربرد واقعی این سلاح در شکار حیوانات کوچک به قصد ارتزاق، در صنعت سینما از آن بعنوان سلاح تک تیراندازی برای ترور افراد استفاده شده است. معروف ترین نمونه آن در فیلم جیمز باند بنام "از روسیه با عشق" است که در آن جیمز باند از این سلاح برای زدن یک خلبان دشمن استفاده می کند. در این فیلم AR-7 با قنداق چوبی در داشبورد ماشین باند دیده می شود.



چارلز برونسون در فیلم مکانیک از یک AR-7 برای ترور شخصی در یک خودروی در حال حرکت استفاده کرد.

محدودیت های قانونی

در کانادا این سلاح جزو تفنگ های خفیف شناخته شده و در گروه بدون محدودیت قرار دارند. در آمریکا در بعضی ایالت ها حتی نیازی به داشتن مجوز برای مالکیت این سلاح وجود ندارد. در نیوزیلند این سلاح را بدلیل موارد حمل توسط خلافکاران و بکارگیری در سرقت های مسلحانه، در راسته سلاح های کمری شناخته و محدودیت های زیادی برای آن در نظر گرفته اند.

پیروز باشید
شمخال

Link to this log     لینک به این نوشته - 9:17 AM -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید:

● آشنایی با مسلسل های نوع بولپاپ
Bullpup Assault Rifles



سلاح تهاجمی-دفاعی نوع بولپاپ نوع سلاح آتشین است که در آن سیستم خوراک رسان و اکشن (سیستم احتراق) و خزانه (خشاب) در پشت ماشه سلاح قرار می گیرد و از فضای غالبا تلف شده بین قنداق و ماشه – که در طرح های سنتی وجود دارد - استفاده می کند. این امر موجب کاهش طول سلاح به میزان تا 25 درصد می گردد بدون نیاز به کاهش طول لوله و ضمن کاهش وزن اسلحه توان مانوور آنرا بالا می برد.

لازم به ذکر است این طراحی نقاط ضعفی نیز دارد. استفاده از بولپاپ برای افراد چپ دست مشکل است. دلیل آن حضور شکاف خروج پوکه در سمت راست سلاح در اغلب مدل های بولپاپ – و سلاح های سنتی - است که در سلاح سنتی بواسط دور بودن این شکاف از صورت شخص، امکان برخورد پوکه با صورت کم است اما در نوع بولپاپ که این شکاف در هنگام نشانه روی تقریبا زیر صورت قرار می گیرد مشکل ساز می شود.

این نقص در بعضی مدل ها نظیر فاماس FAMAS و نیز استیر Steyr AUG با امکان جابجایی شکاف از سمت راست به سمت چپ و چپ دست کردن سلاح برطرف شده است. که البته همچنان نقص به حساب می آید زیرا درصورت از کار افتادن سلاح و نیاز به استفاده از سلاح دیگری که دستکاری نشده، امکان تیراندازی با هدفگیری از تیرانداز چپ دست گرفته می شود و صرفا شلیک رگباری از سطح سینه و کمر امکان پذیر خواهد بود. نفطه ضعف دیگر این سلاح مشکل بودن تیراندازی با آن در وضعیت دراز کش است زیرا خشاب های با ظرفیت بالای 20 فشنگ از قبضه سلاح دراز تر بوده و به زمین گیر می کنند.

تصویر فاماس



تصویر استیر آ یو جی



تاریخچه

درطرح های سنتی غیر-بولپاپ نظیر M4 Carbine سیستم احتراق – Action – و خزانه – Magazine – در جلوی ماشه قرار دارند. این سلاح ها مرکز ثقلشان در میان سلاح قرار دارد و در مقایسه با بولپاپ ها از قدرت مانوور کمتری برخوردارند و در صورتیکه برای افزایش مانوور نیاز به کوتاه کردن طول سلاح باشد، بخشی از این تغییر روی طول لوله سلاح قرار می گیرد و کوتاه کردن طول لوله از دقت سلاح می کاهد. در عوض بیرون از آغوش بودن محل خشاب، امکان تعویض سریعتر آنرا را بدون نیاز به پایین آوردن سلاح به تیرانداز می دهد که مزیت مهمی در مقایسه با نوع بولپاپ است.

تصویر سلاح ام 4 کارباین با متعلقات اضافی



تصویر یک سرباز نیروهای ویژه آمریکایی با سلاح ام 4 کارباین



تصویر مقایسه ای یک مدل سنتی با مدل بولپلپ در کالیبر مشابه



نخستین نمونه سلاح با ایده بولپاپ نخست در سلاح های گلنگدنی – Bolt Action – در آغاز قرن بیستم مشاهده گردید که تفنگ خودکار ثورنی کرافت Thorneycroft Carbine که در سال 1901 ساخته شده، از این دست به شمار می رود. که هر چند طول سلاح را کوتاهتر کرده بود اما مسیر طولانی تر بین خشاب و محفظه احتراق باعث کندی نواخت شلیک می شد.

تصویر ثورنی کرافت



این طراحی توسط سرهنگ و مهندس فرانسوی آرماند فردریک فاسون در سال 1918 در سلاح های نیمه خودکار 6.5 میلیمتری بنام فاسون-مونیه نیز بکار گرفته شد. سپس در سال 1936 یک سلاح کمری نوع بولپاپ توسط مخترع فرانسوی بنام هانری دلاکر Henry Delacre ثبت گردید.

تصویر طرح سلاح کمری دلاکر 1936



پس از جنگ جهانی دوم، مهندسین اسلحه سازی غرب با الهام گرفتن از سلاح تهاجمی اشتورم گه ور 44 – Sturmgewehr 44 که حد فاصل تفنگ و مسلسل را پرمی کرد، اقدام به طراحی نسل جدیدی از سلاح های دفاعی تهاجمی کردند.

تصویر اشتورم گه ور چهل و چهار



از میان سرشناس ترین این گروه می توان به طراح لهستانی استفان یانوژوسکی (معروف به استفان جانسون) یاد کرد که بعد از فرار از دست نیروهای نازی و نیز روس ها به انگلستان پناهنده شد و به همراه تیمش در کارخانه سلطنتی سلاح های سبک توانست سلاح معروف EM2 را بسازد که از کالیبر 7 میلیمتر استفاده می کرد و شباهت هایی به سلاح کالاشنیکف روسی داشت.

اولین نمونه های بارز و موفق سلاح طرح بولپاپ در سایه تلاش ارتش انگلستان برای نوسازی سلاح های سبک و کمری و سلاح های دفاعی-تهاجمی این ارتش وارد بازار شدند و موفقیت عملیاتی سلاح های EM-1 و EM-2 در آزمایش های عملی کاربرد موثر این طرح را در دنیا به ثبت رسانیدند. این موفقیت را می توان مرهون نیاز روزافزون صنایع دفاعی دنیا به سلاح های سبک خودکار با برد بیشتر از مسلسل های دستی و سرعت نواخت بالاتر از تفنگ در کنار توان مانوور بالاتر برای یگان های سبک اسلحه پیاده و نیروهای ویژه بود.

تصویر ای ام 1



تصویر ای ام 2



سلاح ای ام 2 بطور محدود توسط ارتش انگلستان در سال 1951 برگزیده شد اما با گزینش مهمات 7.62x51 میلیمتر توسط ناتو (یعنی کالیبر 30) و بدلیل ناتوانی ای ام 2 در تطبیق با این کالیبر در قالب زمانی مورد نظر، کنار گذاشته شد و جای خود را به نوع سنتی FN FAL داد که شباهت زیادی به سلاح ژ-3 دارد.

تصویر اف ان فل



بازگشت بولپاپ ها به صحنه با خوش درخشیدن سلاح استیر ای یو جی Steyr AUG در سال 1977 و متعاقب آن سلاح فاماس FAMAS در سال 1978 بود. استیر ای یو جی را موفق ترین بولپاپ تاریخ می دانند چرا که توسط نیروهای مسلح بیست کشور در دنیا برگزیده شد و سلاح سازمانی کشورهای استرالیا و اطریش گردید.

تصویر یک سرباز با سلاح استیر ای یو جی



تصویر یک سرباز با سلاح فاماس



باید توجه داشت که طرح این سلاح نسبت به تکنولوژی نظامی دهه 70 میلادی بسیار پیشرفته محسوب می گردید و ترکیب پولیمری خزانه با دو دسته عمودی و دوربین استانداردش آنرا در میان همطرازان خود ممتاز کرده بود. سبکی وزن، دقت بالا و قابلیت اطمینان بسیار خوب استیر ای یو جی تبلیغ فوق العاده از امتیاز فنی سلاح های بولپاپ در جهان گردید. این بازار با ورود فاماس و انتخاب آن توسط ارتش فرانسه رونق بیشتری گرفت. با این نمود عملیاتی، توجه سایر سازندگان سلاح های نظامی به این نوع طراحی جلب شد و محبوبیت این سلاح رشد چشمگیری کرد.

مدل بعدی که توسط ارتش انگلستان و در سال 1985 برگزیده شد، SA-80 نام داشت. پایین بودن قابلیت اطمینان این سلاح موجب گردید تا کمپانی هکلر و کوخ آلمان Hekler & Koch – که طراح اصلی ژ-3 و ام پی فایو می باشد – اقدام به تغییر طراحی آن کرده و سلاح L85A2 را از روی آن بسازد که سلاحی قابل اطمینان و دقیق اما نسبتا سنگین وزن است.

تصویر سلاح اس آ هشتاد



تصویر سلاح ال هشتاد و پنج آ 2



سلاح سنگاپوری SAR-21 با الگو برداری از این نوع طراحی، مشکل سنگینی ماشه را با بکار بردن یک صفحه سخت کشویی از میان برده است و توانسته با بکاربردن یک صفحه پس زننده پوکه – shell deflector plate – سلاح را قابل استفاده برای راست دست ها و چپ دست ها کند.

تصویر سلاح سار 21



سلاح اسرائیلی تاوور TAR-21 نیز بر همین الگو تکیه دارد. بسیار سبک وزن؛ دقیق و قابل اطمینان بالایی – خصوصا در شرایط آلودگی با شن و ماسه – دارد. هندوستان از مشتریان اصلی این سلاح است.

تصویر سلاح تار 21



از نمونه های دیگر مبتنی بر بولپاپ می توان به سلاح خیبر ساخت صنایع دفاع ارتش ایران به شماره مدل Khaybar KH2002 و نیز سلاح QBZ-95 ساخت صنایع ارتش چین اشاره کرد.

تصویر خیبر 2002



تصویر کیو بی زد 95



سلاح تهاجمی VHS از نوع بولپاپ ساخت کشور کراوسی است و یکی از مدرنترین نمونه ها بشمار می رود.

تصویر سلاح وی اچ اس



برای سلاح های بولپاپ آینده درخشانی پیش بینی می شود. محبوبیت روزافزون آنها به حدی رسیده که غالب سازندگان جنگ افزار تلاش در افزودن این طرح به محصولات خود دارند تا جاییکه حتی نمونه هایی از آنها در تفنگ های تک تیراندازی – نظیر سلاح لهستانی Bor – دیده می شود.

تصویر تفنگ تک تیراندازی بور ساخت لهستان



افزایش نمونه های جنگ خیابانی در درگیری در فضای های بسته از دیگر دلایل محبوبیت این نوع طراحی به شمار می رود. پیشرفت های فنی دیگر نظیر مکانیزم پرتاب پوکه به جلو – در سلاح FN F2000 – و یا پرتاب کننده پوکه به سمت پایین – در سلاح Kel-Tec RFB در جهت رفع نیاز به راست دست / چپ دست کردن سلاح ها و راهکار مختلف برای سبک تر کردن سلاح از جمله این موارد دیگر است.

تصویر اف ان 2000



تصویر کل تک آر اف بی



در اینجا چند نمونه جالب از این طرح را مشاهده می کنید:









علیرغم گستردگی استقبال کشور های عضو ناتو و بسیاری از سایر کشور ها از طرح بولپاپ، هنوز این سلاح از سوی کشورهای ایالات متحده، روسیه، چین و آلمان بعنوان سلاح سازمانی برگزیده نشده که دلیل اصلی آنرا می توان در هزینه سنگین این تغییر از دید تسلیحاتی و نیز تعلیماتی نیروهای مسلح این کشور ها دانست.

پیروز باشید
شمخال

Link to this log     لینک به این نوشته - 11:38 AM -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید:

● شکار گوزن دم سفید – قسمت دوم




دانستنی های شکار گوزن دم سفید

در این پست نگاهی داریم به ظرایف و نکات مربوط به ردیابی، شکار و پاک کردن گوزن دم سفید:

در تمام طول سال سر و گوش آب بدهید!

اگر امکانش را دارید در خارج از فصل شکار، خصوصا زمستان که زمین پوشیده از برف است، شکارگاه را برای مشاهده فعالیت های گوزن های دم سفید گهگاه مورد بررسی قرار دهید. در مناطق خیلی سرد، مثل شمال انتاریو و ساسکاچوان، یک زمستان سخت می تواند به قیمت از بین رفتن دم سفید های زیادی تمام شود. بررسی بهاره به شما اطلاعاتی در مورد تعداد رمه باقی مانده از سرمای زمستان می دهد. اگر با بلد محلی به شکار می روید از او بخواهید تا مشاهداتش را به شما بگوید.

تصویر مقایسه ای رد پای گوزن ماده Doe و گوزن نر Buck در سنین مختلف



مخفیگاه مرتفع شکار – درختی- را خیلی زودتر از شروع فصل شکار نصب کنید

لااقل یک ماه زودتر از شروع موسم شکار، مخفیگاه خود بر بالای درخت را نصب کنید تا با فرارسیدن فصل شکار، گوزن دم سفید تغییر محیطی را متوجه نشود. توجه کنید که هر جور سوراخ و روزنه ای برای دیده بانی و تیراندازی می خواهید داشته باشید را همان موقع انجام بدهید. باید درنظر داشت که شما در زیستگاه این جانور وارد شده اید و او شکل و شمایل درختان و تمام عوارض طبیعی را از حفظ است و فورا متوجه تغییر آن خواهد شد.

مخفیگاه درختی را در ارتفاع بالا نصب کنید

برای بیرون ماندن از زاویه دید عادی یک گوزن بالغ، باید ارتفاع مخفیگاه لااقل 14 فوت (4 متر) و ترجیحا 20 فوت (6 متر) باشد.

تصویر مخفیگاه درختی



مخفیگاه درختی را با مقداری مواد طبیعی مخفی کنید

درست است که درخت هر چه صاف تر و کم شاخ و برگ تر باشد برای بالا و پایین رفتن و نصب مخفیگاه راحت تر است، اما از طرف دیگر شما را تابلو می کند و براحتی دیده خواهید شد! پس بهتر است در حد امکان از استتار طبیعی و مصنوعی برای مخفی کردن جایگاه استفاده کنید و شاخ برگ درختی که روی آن هستید یکی از بهترین امکانات موجود برای شما خواهد بود. ضمنا در نقاطی که قانون شما را وادار نمی کند از پوشیدن روکش نارنجی رنگ روی دست و پایتان خودداری کنید. البته گوزن تا حد زیادی کوررنگ است و نارنجی را به طیف خاکستری می بیند اما بهر حال ممکن است جلب توجه کنید.

تصویر شکارچی با جلیقه نارنجی ایمنی بر بالای درخت



دنبال آثار و نشانه ها بگردید

خراشیده گی جای شاخ گوزن بر درختان و سنگ ها نشانه های خوبی هستند. یک خراشیدگی به پهنای ده سانتیمتر و بیشتر علامت وجود یک گوزن نر بزرگ است. گوزن های بزرگ خراش های بزرگی را در ارتفاع بالای درختان درست می کنند. رد پا ها نیز ایده خوبی در مورد مسیر حرکت گله به شما می دهند. هر چه جای پا بزرگتر باشد گوزن مربوطه بزرگتر است. وجود یک ناحیه مرتفع دارای مسیر های فرار متعدد با پوشش طبیعی خوب که آثار لگد مال شدن زیادی در آن هست و فضله حیوان در ریخته شده از نشانه های پیدا کردن مخفیگاه و خوابگاه گله است. مخفیگاه خود را در خوابگاه گله نصب نکنید بلکه در جهت موافق باد و تا جای امکان دورتر مستقرش کنید.

تصویر خراش شاخ روی درخت



خودتان را جای گوزن بگذارید!

دنبال جاهایی بگردید که نیازمندی های یک گوزن نر بالغ را برطرف می کند: آب، شبنم، خوراک، پوشش کف برای خواب، ... اینها را بیابید و گوزن ها را خواهید یافت. نقاط مورد علاقه این حیوان در نواحی مرطوب با پوشش علفی متراکم در نزدیکی یک درختزار متراکم است. اگر چنین موقعیتی را یافتید دنبال نشانه های حضور این حیوان نیز بگردید.

تصویر یک خوابگاه گوزن



به یک نقطه خاص گیر ندهید!

برنامه تان را طوری بچینید که تمام مدت شکار را در یک نقطه متمرکز نباشید. این امر خصوصا اگر تیرتان خطا رفت یا شکار شما را دید و فرار کرد، جدی بگیرید. البته جابجا کردن مخفیگاه درختی کار مشکلی است و شاید مجبور شوید در صورت لو رفتن موقعیت تان از مخفیگاه زمینی و یا صرفا استتار پارچه ای استفاده کنید.

تصویر شکارچی در استتار کامل در کمینگاه زمینی



تصویر یک خانم شکارچی در استتار کامل



حواستان به جهت باد و بوی بدنتان باشد

سعی کنید جهت حرکت گله را حدس بزنید و خودتان را در جهت مخالف باد نگاهدارید. دم سفید ها حس شامعه بسیار قوی ای دارند و براحتی شما را حس می کنند. گوزن ها هر چه بزرگتر باشند دماغشان تیز تر است و سریعتر واکنش نشان می دهند – در واقع دلیل بزرگ شدنشان هم همین زرنگی شان بوده! – از مایعات خنثی کننده بوی بدن استفاده کنید یا بوی خود را به بوی حیوان دیگری که برای گوزن بی خطر است تغییر دهید. دقت کنید که وقتی لباس شکار به تن دارید از بنزین زدن به ماشین یا حضور در قهوه خانه و بار خودداری کنید. بوی این محیط تا مدتها روی لباس شکار شما می ماند و براحتی توسط دم سفید احساس می شود. بجای مخفی کننده ها بوی بدن می توانید از اسپری های جذب کننده گوزن های نر استفاده کنید. این اسپری ها بوی گوزن ماده را شبیه سازی می کند و گوزن نر را قتلگاه می کشاند.

تصویر مواد جذاب گوزن نر



تصویر مواد مخفی کننده بوی انسان



باران و ریزبارش

باران ریز غبار مانند به نفع شما عمل می کند چون تا حدودی کار صداخفه کن را انجام می دهد اما باران شدید اصلا خوب نیست و گوزن را به درون درختزار می برد و تا مدتها اثری از آنها پیدا نخواهد شد. گوزن قادر است آمدن طوفان را حدس بزند و قبل و بعد از باران مثل دیوانه ها چرا می کند و شکمش را پر می کند در تمام طول مدت بارش ناپدید می شود. اگر بروز طوفان را در پیش بینی ها دیده اید، مخفیگاه را در نزدیکی چراگاه این حیوان دایر کنید. در خلال باران، اگر امکان داشت به ردیابی گوزن ها بپردازید. باران رد بوی شما را می شوید و مانع از رسیدن آن به گوزن ها می شود. ردیابی آنها در نزدیک محل خوابگاه گله فکر خوبی است چون احتمال اینکه در درختزار حاشیه خوابگاهشان مخفی شده باشند زیاد است.

خودتان را در جنگل گم نکنید!

هرگز بدون نقشه و قطب نما – و / یا جی پی اس – به درون جنگل نروید. حتی ورزیده ترین شکارچیان هم وقتی در حال دنبال کردن رد گوزن هستند مسیر و موقعیت را قاطی می کنند. در مورد جیره آب و خوراکتان هم مواظب باشید و بقیه ملزومات را هم قبل از پایین آمدن از درخت و راه افتادن در مسیر یکبار چک کنید تا همه را در مخفیگاه جا نگذاشته باشید. قبل از حرکت باید طول مدتی را که می خواهید دنبال گوزن بگردید انتخاب کنید و برای این مدت – به اضافه ذخیره اضطراری دو روزه – ملزومات و آذوقه و آب بردارید. بد نیست فهرستی از قبل تهیه کرده باشید و آنرا دوباره چک کنید.

زود راه بیافتید

برنامه تان را طوری بچینید که پیش از سپیده صبح راه بیافتید و تا تاریکی بیرون باشید. اینطوری خطر لو رفتن مخفیگاه به حداقل می رسد.

برنامه ریزی داشته باشید

اینکار را از ایام ردگیری و نشانه یابی پیش از فصل شکار شروع کنید. طرح و نقشه مربوط به مسیر ردیابی را آماده کنید و مشاهدات خود را یادداشت کنید. با فرارسیدن ایام شکار، آمار تغییرات هوا و خصوصا پیش بینی های مربوط به جهت باد را با دقت دنبال کنید. سایت های اینترنتی هواشناسی برای اینکار عالی هستند. مسیر های ردگیری شکار را با تکیه بر مشاهدات قبلی خود و با درنظر گرفتن اخبار هواشناسی تنظیم کنید.

آناتومی گوزن دم سفید که ریه ها و قلب و اعضای درونی را نشان می دهد



گوزن های دم سفید، علیرغم ظاهر ظریف و جثه کوچکشان، شکار های پوست کلفت و پرطاقتی هستند. اگر گلوله مرگبار نباشد بسرعت ناپدید خواهند شد. حتی اگر گلوله کاری باشد و گوزن فرصت فرارکوتاه مدتی پیدا کند، پیدا کردن لاشه آن کار بسیار سختی خواهد بود.

از هدف گرفتن سر و نخاع خودداری کنید. جمجمه این حیوان بسیار محکم و شیب دارست و ممکن است مرمی از روی آن کمانه کند. نیز بدلیل کوچک بودن محیط سر در مقایسه با بقیه بدن بسیار امکان دارد فک حیوان را بشکنید یا بینی اش را پاره کنید. هدف قرار دادن شانه حیوان به قصد شکستن آن، هر چند حیوان را زمین گیر می کند اما آن را فورا نمی کشد و با سقوط حیوان به زمین شما نیز امکان هدفگیری موثر خود را از دست می دهید و مجبور می شوید از مخفیگاه بیرون بیایید و تا رسیدن شما به بالای سر حیوان و کشتن او، درد و رنج و خونریزی شدیدی به شکار تحمیل می شود. ممکن است خود شما نیز مورد حمله حیوان زخمی قرار بگیرید. اینکار ضمنا باعث پخش شدن خورده های استخوان و مرمی در گوشت شکار می شود و مقدار زیادی از گوشت را ضایع می کند.

سعی کنید ریه حیوان را هدف بگیرید. قلب در پایین ناحیه سینه واقع شده و نخاع در بالای آن است. اگر مرمی به پایین یا بالای نقطه مورد هدفگیری نیز اصابت کند باز اثری مرگ آور و شدید خواهد داشت. بهترین نقطه در مرکز محوطه سینه درست پشت کتف حیوان است.

وقتی حیوان از پهلو دیده می شود، باید خط پشت پای حیوان را دنبال کرده و به وسط محوطه سینه برسید. کمی هدف را پایین بیاورید و شلیک کنید.

تصویر گوزن از پهلو با طرح محل ریه ها



اگر حیوان بشکل مورب ایستاده در ذهن خود جای ریه ها را شبیه سازی کنید و به وسط این محوطه بزنید.

تصویر گوزن در زاویه کج



تصویر گوزن از روبرو با طرح محل ریه ها



وقت گوزن را از بالای سر می بینید – از مخفیگاه درختی – هدفگیری نقطه ای در پشت شانه ها و در مرکز بدن حیوان، تیر را به نخاع و ریه ها و شاید حتی قلب حیوان بزند.

اگر وقتی متوجه گوزن شدید که پشتش به شماست از تیراندازی خودداری کنید. ضخامت بدن این حیوان مانع از رسیدن مرمی به ریه و قلب می شود و شلیک شما تنها باعث زخمی شدن ران و پشت حیوان خواهد شد.

تصویر گوزن از پشت



توجه به این نکته ضروری است که گاها گوزن واکنش آنی نسبت به برخورد مرمی به قفسه سینه اش نشان نمی دهد و این امر باعث می شود شکارچی فکر کند خطا زده. توجه کنید که اگر بعد از شلیک حیوان هنوز در آن موقعیت ایستاده یعنی ضربه را دریافت کرده و در شوک ناشی آن است و هم گیج تر از آن است که اقدام به فرار کند و هم قویتر از آن است که بلافاصله به زمین بیافتد. البته می توانید برای محکم کاری در این فاصله یک یا دو تیر دیگر نیز شلیک کنید اما اینکار موجب کشته تر شدن (!) گوزن نخواهد شد و فقط مقدار بیشتری از گوشت را ضایع خواهد کرد.

هدفگیری صحیح و انتخاب کالیبر و وزن مرمی

دقت کنید که مهمترین فاکتور در کشتن آنی و حرفه ای شکار، درست هدف قرار دادن آن است و اندازه کالیبر و وزن مرمی – گرین – آن تنها در رده دوم اهمیت است. پیش از شلیک باید احساس اطمینان زیادی از درست به هدف زدن آن داشته باشید. اگر در نقطه فرود گلوله تردیدی دارید شلیک نکنید. اگر مطمئن نیستنید که شکار همین الان شروع به دویدن کند، یا برگ درخت مانع دید درست شماست یا سرعت و جهت باد عوض شده یا مه صبحگاهی مانع از درست دیدن شما، از شلیک کردن خودداری کنید.

از تیراندازی در فواصل بعید – بالای 400 متر- خودداری کنید. کمتر کسی هست که بتواند در این چنین مسافتی درست هدفگیری کند و اغلب چنین شلیک هایی منجر به رمیدن گله یا از آن بدتر زخمی شدن حیوان و فرار آن می شوند.

شکار گوزن از چنان محبوبیت بالایی برخوردارست که چندین کتاب در مورد آن و تفنگ ها و کالیبرهای مناسب برای آن در بازار وجود دارد.

تصویر یک کتاب راهنمای سلاح و کالیبر مناسب شکار گوزن



کالیبرهای 7 میلیمتری و بالاتر (نظیر 270 رمینگتون و 30-30 وینچستر و 300 وینچستر مگنوم و 308 وینچستر و 338 وینچستر مگنوم) برای شکار گوزن دم سفید مناسب هستند و گرین آنها باید 150 و بالاتر باشد. ضمنا از مرمی های با نوک گرد نیز نباید استفاده شود چون پوست این حیوان کلفت است و بجای کشتن باعث زخمی شدنش می شود.

تصویر از حفره ایجاد شده در دنده گوزن توسط یک مرمی 300 وینچستر مگنوم



تصویری از کالیبرهای مناسب شکار گوزن



پاک کردن گوزن دم سفید

نکته اول – از قبل همه ملزومات را آماده کنید

پیش از ترک خودرو یا محل کمپ، ابزار و ملزومات مورد نیاز برای پاک کردن شکار را با خود بردارید. این ملزومات درست مشابه لوازم معرفی شده در شکار خرس – شامل انواع چاقو و اره و پارچه و کیسه و وسیله حمل لاشه و ... است که قبلا در موردش صحبت کردیم – هستند و از تکرار آنها در اینجا خودداری می کنیم.

نکته دوم – منظم و سازمان یافته عمل کنید

وقتی گوزن از پا افتاده از دویدن به سمت آن خودداری کنید. اگر حیوان هنوز نمرده باشد ممکن است به شما حمله کند یا از آن بدتر با دیدن شما هیجان زده شده و ادرنالین زیادی وارد خونش شود و این ماده باعث نادیده گرفته شدن درد و بالارفتن فشار خون می شود و حیوان ممکن است برخیزد و فرار کند. پس با احتیاط و آرامی به شکار نزدیک شوید و آماده زدن تیر خلاص باشید. توجه کنید که حیوان مرده ممکن است اسپاسم و پریدگی عضله از خود نشان دهد که ارادی نیست و ربطی به زنده بودن گوزن ندارد! پس از تیربارارن حیوان خودداری کنید! برای کسب اطمینان از مردن گوزن به حرکات قفسه سینه یا پلک زدن آن توجه کنید. اگر نگاه حیوان زل مانده آنگاه با احتیاط و با یک شاخه که لااقل یک متر طول داشته باشد آهسته به چشم حیوان بزنید تا معلوم شود هنوز زنده است یا خیر.

با کسب اطمینان از مردن حیوان می توانید به آن نزدیک شوید تا برچسب شکار را روی آن نصب کنید. اطلاعات لازم را روی برچسب نوشته و به آرواره زیرین یا پای عقبی حیوان ببندید که در صورت لزوم توسط شکاربانان قابل مشاهده باشد.

از شکار عکس بگیرید. آنرا در جهت نور بچرخانید و طوری قرار دهید که تا جای ممکن طبیعی بنظر برسد. اگر زبانش از دهانش بیرون زده آنرا به دهان برگردانید. خاشاک را از سر و روی حیوان پاک کنید.

حیوان را به موقعیتی ببرید که بتوانید براحتی آنرا پاک کنید. دقت کنید این موضع در نقطه ای باز و قابل دید باشد تا دیگر شکارچیان بتوانند براحتی شما را از شکار تمیز دهند. گوزن را رو به پشت بخوابانید و سعی کنید سرش در بالای شیب باشد.

شاید مایل باشید جلیقه و کت شکار را از تن خارج کنید تا خون آلود نشود. در این حالت روکش نارنجی رنگ را در بالای سرتان را از شاخه یا تیرکی آویزان کنید تا از دور دیده شود و ترجیحا جلیقه نارنجی را از تن درنیاورید.

مسیر برش را از جناق سینه به سمت پایین شکم ببرید اما از بریدن مقعد یا دستگاه تناسنلی خودداری کنید و از بریدن امعاء و احشاء در هنگام برش محوطه شکمی اجتناب کنید. مواظب باشید که مجرا ادرار را نبرید. از دوره آلت تناسلی یا رحم حیوان برش را انجام دهید. از بریدن غدد از پاها خودداری کنید چه اینکار می تواند منجر به آلوده شدن گوشت حیوان شود. بطور کلی اعضای داخلی شکم حیوان باید بدون صدمه مستقیم خارج شوند و با بریدن دورشان و جدا کردن آنها از درون بدنه حیوان بیرون آورده شوند و تا جای امکان خود اعضاء باید از بریدگی بدور باشند. بعد از خالی کردن محوطه شکمی حیوان می توانید تمیز کردن را از درون حفره ای که ایجاد کرده اید رو به بالا و ریه حیوان ادامه دهید. دل و جگر گوزن را دور نیاندازید! بسیار خوش خوراک و مغزی هستند و کباب خوبی می دهند.

تصویر گوزن در حال پاکسازی امعاء و احشاء



تصویر دل گوزن



بعد از پاکسازی، لاشه حیوان را به نقطه سایه داری ببرید و در مسیر عبور هوا آویزان کنید تا باقیمانده خونآبه ها از آن خارج شوند و خود لاشه نیز سرد شود. توصیه می شود که لاشه را سرپایین آویزان کنید.

تصویر گوزن آویزان شده



برای حمل لاشه از شکارگاه و بقیه جزئیات از همان توصیه های مربوط به شکار خرس استفاده کنید.

گوشت گوزن دم سفید در طول تاریخ زینت بخش سفره های زیادی بوده و تقریبا هرچه می شود با گوشت گوساله درست کرد در مورد گوشت گوزن نیز صدق می کند.

تصویر گوزن پاک شده و حاضر برای خرد کردن



تصویر بخش های مختلف لاشه گوزن با نام نوع گوشت و نوع خوراک مناسب برای آن قسمت



تصویر استیک گوشت گوزن



پیروز باشید
شمخال میرزا

Link to this log     لینک به این نوشته - 12:33 PM -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید: