● آشنایی با مسلسل های نوع بولپاپ
Bullpup Assault Rifles



سلاح تهاجمی-دفاعی نوع بولپاپ نوع سلاح آتشین است که در آن سیستم خوراک رسان و اکشن (سیستم احتراق) و خزانه (خشاب) در پشت ماشه سلاح قرار می گیرد و از فضای غالبا تلف شده بین قنداق و ماشه – که در طرح های سنتی وجود دارد - استفاده می کند. این امر موجب کاهش طول سلاح به میزان تا 25 درصد می گردد بدون نیاز به کاهش طول لوله و ضمن کاهش وزن اسلحه توان مانوور آنرا بالا می برد.

لازم به ذکر است این طراحی نقاط ضعفی نیز دارد. استفاده از بولپاپ برای افراد چپ دست مشکل است. دلیل آن حضور شکاف خروج پوکه در سمت راست سلاح در اغلب مدل های بولپاپ – و سلاح های سنتی - است که در سلاح سنتی بواسط دور بودن این شکاف از صورت شخص، امکان برخورد پوکه با صورت کم است اما در نوع بولپاپ که این شکاف در هنگام نشانه روی تقریبا زیر صورت قرار می گیرد مشکل ساز می شود.

این نقص در بعضی مدل ها نظیر فاماس FAMAS و نیز استیر Steyr AUG با امکان جابجایی شکاف از سمت راست به سمت چپ و چپ دست کردن سلاح برطرف شده است. که البته همچنان نقص به حساب می آید زیرا درصورت از کار افتادن سلاح و نیاز به استفاده از سلاح دیگری که دستکاری نشده، امکان تیراندازی با هدفگیری از تیرانداز چپ دست گرفته می شود و صرفا شلیک رگباری از سطح سینه و کمر امکان پذیر خواهد بود. نفطه ضعف دیگر این سلاح مشکل بودن تیراندازی با آن در وضعیت دراز کش است زیرا خشاب های با ظرفیت بالای 20 فشنگ از قبضه سلاح دراز تر بوده و به زمین گیر می کنند.

تصویر فاماس



تصویر استیر آ یو جی



تاریخچه

درطرح های سنتی غیر-بولپاپ نظیر M4 Carbine سیستم احتراق – Action – و خزانه – Magazine – در جلوی ماشه قرار دارند. این سلاح ها مرکز ثقلشان در میان سلاح قرار دارد و در مقایسه با بولپاپ ها از قدرت مانوور کمتری برخوردارند و در صورتیکه برای افزایش مانوور نیاز به کوتاه کردن طول سلاح باشد، بخشی از این تغییر روی طول لوله سلاح قرار می گیرد و کوتاه کردن طول لوله از دقت سلاح می کاهد. در عوض بیرون از آغوش بودن محل خشاب، امکان تعویض سریعتر آنرا را بدون نیاز به پایین آوردن سلاح به تیرانداز می دهد که مزیت مهمی در مقایسه با نوع بولپاپ است.

تصویر سلاح ام 4 کارباین با متعلقات اضافی



تصویر یک سرباز نیروهای ویژه آمریکایی با سلاح ام 4 کارباین



تصویر مقایسه ای یک مدل سنتی با مدل بولپلپ در کالیبر مشابه



نخستین نمونه سلاح با ایده بولپاپ نخست در سلاح های گلنگدنی – Bolt Action – در آغاز قرن بیستم مشاهده گردید که تفنگ خودکار ثورنی کرافت Thorneycroft Carbine که در سال 1901 ساخته شده، از این دست به شمار می رود. که هر چند طول سلاح را کوتاهتر کرده بود اما مسیر طولانی تر بین خشاب و محفظه احتراق باعث کندی نواخت شلیک می شد.

تصویر ثورنی کرافت



این طراحی توسط سرهنگ و مهندس فرانسوی آرماند فردریک فاسون در سال 1918 در سلاح های نیمه خودکار 6.5 میلیمتری بنام فاسون-مونیه نیز بکار گرفته شد. سپس در سال 1936 یک سلاح کمری نوع بولپاپ توسط مخترع فرانسوی بنام هانری دلاکر Henry Delacre ثبت گردید.

تصویر طرح سلاح کمری دلاکر 1936



پس از جنگ جهانی دوم، مهندسین اسلحه سازی غرب با الهام گرفتن از سلاح تهاجمی اشتورم گه ور 44 – Sturmgewehr 44 که حد فاصل تفنگ و مسلسل را پرمی کرد، اقدام به طراحی نسل جدیدی از سلاح های دفاعی تهاجمی کردند.

تصویر اشتورم گه ور چهل و چهار



از میان سرشناس ترین این گروه می توان به طراح لهستانی استفان یانوژوسکی (معروف به استفان جانسون) یاد کرد که بعد از فرار از دست نیروهای نازی و نیز روس ها به انگلستان پناهنده شد و به همراه تیمش در کارخانه سلطنتی سلاح های سبک توانست سلاح معروف EM2 را بسازد که از کالیبر 7 میلیمتر استفاده می کرد و شباهت هایی به سلاح کالاشنیکف روسی داشت.

اولین نمونه های بارز و موفق سلاح طرح بولپاپ در سایه تلاش ارتش انگلستان برای نوسازی سلاح های سبک و کمری و سلاح های دفاعی-تهاجمی این ارتش وارد بازار شدند و موفقیت عملیاتی سلاح های EM-1 و EM-2 در آزمایش های عملی کاربرد موثر این طرح را در دنیا به ثبت رسانیدند. این موفقیت را می توان مرهون نیاز روزافزون صنایع دفاعی دنیا به سلاح های سبک خودکار با برد بیشتر از مسلسل های دستی و سرعت نواخت بالاتر از تفنگ در کنار توان مانوور بالاتر برای یگان های سبک اسلحه پیاده و نیروهای ویژه بود.

تصویر ای ام 1



تصویر ای ام 2



سلاح ای ام 2 بطور محدود توسط ارتش انگلستان در سال 1951 برگزیده شد اما با گزینش مهمات 7.62x51 میلیمتر توسط ناتو (یعنی کالیبر 30) و بدلیل ناتوانی ای ام 2 در تطبیق با این کالیبر در قالب زمانی مورد نظر، کنار گذاشته شد و جای خود را به نوع سنتی FN FAL داد که شباهت زیادی به سلاح ژ-3 دارد.

تصویر اف ان فل



بازگشت بولپاپ ها به صحنه با خوش درخشیدن سلاح استیر ای یو جی Steyr AUG در سال 1977 و متعاقب آن سلاح فاماس FAMAS در سال 1978 بود. استیر ای یو جی را موفق ترین بولپاپ تاریخ می دانند چرا که توسط نیروهای مسلح بیست کشور در دنیا برگزیده شد و سلاح سازمانی کشورهای استرالیا و اطریش گردید.

تصویر یک سرباز با سلاح استیر ای یو جی



تصویر یک سرباز با سلاح فاماس



باید توجه داشت که طرح این سلاح نسبت به تکنولوژی نظامی دهه 70 میلادی بسیار پیشرفته محسوب می گردید و ترکیب پولیمری خزانه با دو دسته عمودی و دوربین استانداردش آنرا در میان همطرازان خود ممتاز کرده بود. سبکی وزن، دقت بالا و قابلیت اطمینان بسیار خوب استیر ای یو جی تبلیغ فوق العاده از امتیاز فنی سلاح های بولپاپ در جهان گردید. این بازار با ورود فاماس و انتخاب آن توسط ارتش فرانسه رونق بیشتری گرفت. با این نمود عملیاتی، توجه سایر سازندگان سلاح های نظامی به این نوع طراحی جلب شد و محبوبیت این سلاح رشد چشمگیری کرد.

مدل بعدی که توسط ارتش انگلستان و در سال 1985 برگزیده شد، SA-80 نام داشت. پایین بودن قابلیت اطمینان این سلاح موجب گردید تا کمپانی هکلر و کوخ آلمان Hekler & Koch – که طراح اصلی ژ-3 و ام پی فایو می باشد – اقدام به تغییر طراحی آن کرده و سلاح L85A2 را از روی آن بسازد که سلاحی قابل اطمینان و دقیق اما نسبتا سنگین وزن است.

تصویر سلاح اس آ هشتاد



تصویر سلاح ال هشتاد و پنج آ 2



سلاح سنگاپوری SAR-21 با الگو برداری از این نوع طراحی، مشکل سنگینی ماشه را با بکار بردن یک صفحه سخت کشویی از میان برده است و توانسته با بکاربردن یک صفحه پس زننده پوکه – shell deflector plate – سلاح را قابل استفاده برای راست دست ها و چپ دست ها کند.

تصویر سلاح سار 21



سلاح اسرائیلی تاوور TAR-21 نیز بر همین الگو تکیه دارد. بسیار سبک وزن؛ دقیق و قابل اطمینان بالایی – خصوصا در شرایط آلودگی با شن و ماسه – دارد. هندوستان از مشتریان اصلی این سلاح است.

تصویر سلاح تار 21



از نمونه های دیگر مبتنی بر بولپاپ می توان به سلاح خیبر ساخت صنایع دفاع ارتش ایران به شماره مدل Khaybar KH2002 و نیز سلاح QBZ-95 ساخت صنایع ارتش چین اشاره کرد.

تصویر خیبر 2002



تصویر کیو بی زد 95



سلاح تهاجمی VHS از نوع بولپاپ ساخت کشور کراوسی است و یکی از مدرنترین نمونه ها بشمار می رود.

تصویر سلاح وی اچ اس



برای سلاح های بولپاپ آینده درخشانی پیش بینی می شود. محبوبیت روزافزون آنها به حدی رسیده که غالب سازندگان جنگ افزار تلاش در افزودن این طرح به محصولات خود دارند تا جاییکه حتی نمونه هایی از آنها در تفنگ های تک تیراندازی – نظیر سلاح لهستانی Bor – دیده می شود.

تصویر تفنگ تک تیراندازی بور ساخت لهستان



افزایش نمونه های جنگ خیابانی در درگیری در فضای های بسته از دیگر دلایل محبوبیت این نوع طراحی به شمار می رود. پیشرفت های فنی دیگر نظیر مکانیزم پرتاب پوکه به جلو – در سلاح FN F2000 – و یا پرتاب کننده پوکه به سمت پایین – در سلاح Kel-Tec RFB در جهت رفع نیاز به راست دست / چپ دست کردن سلاح ها و راهکار مختلف برای سبک تر کردن سلاح از جمله این موارد دیگر است.

تصویر اف ان 2000



تصویر کل تک آر اف بی



در اینجا چند نمونه جالب از این طرح را مشاهده می کنید:









علیرغم گستردگی استقبال کشور های عضو ناتو و بسیاری از سایر کشور ها از طرح بولپاپ، هنوز این سلاح از سوی کشورهای ایالات متحده، روسیه، چین و آلمان بعنوان سلاح سازمانی برگزیده نشده که دلیل اصلی آنرا می توان در هزینه سنگین این تغییر از دید تسلیحاتی و نیز تعلیماتی نیروهای مسلح این کشور ها دانست.

پیروز باشید
شمخال

Link to this log     لینک به این نوشته - 11:38 AM -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید: