● تفنگ شرایط اضطراری

Survival Rifle







طرح تفنگ های شرایط اضطراری یا سوروایول (بقاء) ایده ای بود که در خلال جنگ دوم جهانی شکل گرفت. وجود سلاح دوربرد تر و دقیقتری نسبت به سلاح کمری که در عین حال جاگیر و سنگین نباشد و امکان سرهم کردن سریع آن نیز وجود داشته باشد مدتها نزد نیروهای هوابردی که بواسط از دست دادن هواپیما در موقعیتی زمینگیر شده بودند و نیز توسط محققین و کارشناسان محیط زیست که بطور عادی نیازی به داشتن سلاح نداشتند و تنها در موارد اضطراری نیاز به دفاع در مقابل درندگان و یا شکار به قصد ارتزاق ایشان را محتاج سلاح گرم می کرد، محسوس بود.

بر همین اساس شرکت اسلحه سازی آرمالایت ArmaLite که بخشی از صنایع هوایی فرچایلد بود، تحت طراحی اسلحه ساز سرشناس یوجین استونر Eugene Stoner مدل های مختلف این سلاح را با کاربرد نظامی و غیرنظامی، وارد بازار کرد.

تصویر یوجین استونر و میخائیل کالاشنیکف – مخترع مسلسل کالاشنیکف – در حالیکه هر یک سلاح اختراعی رقیب را در دست دارند.



یوجین استونر طراح اغلب سلاح های سازمانی ارتش، نیروی هوایی و تفنگداران نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا است که سلاح های معروفی چون M-16 و نیز AR-15 از طرح های موفق اوست.

تصویر ام 16




تصویر آرمالایت 15



نمونه آزمایشی سلاحی که بعد ها تحت نام AR-7 شهرت جهانی پیدا کرد، توسط استونر طراحی گردید. این سلاح بعضی از خصوصیات تفنگ گلنگدنی AR-5 (سلاح دیگری که توسط خود وی طراحی شده بود) و در سال 1959 تحت نام سازمانی MA-1 به خدمت نیروی هوایی ایالات متحده درآمد را، به ارث برده بود.

تصویر ام آ یک



ام آ یک را به منظور جایگزین کردن سلاحهای اضطراری بخدمت گرفته شده قبلی تحت نام های M4 و M6 که عملا نسخه دستکاری شده دولول سرهم با کالیر های خفیف 22 و نیز 410 ساچمه زنی بودند و از سیستم کمرشکن استفاده می کردند.

تصویر ام چهار



تصویر ام شش



سلاح AR-7 قادر به شلیک بروش نیمه خودکار بود که آنرا نسبت به دولول های بکار رفته ممتاز می کرد. سلاح AR-7 از سیستم خوراک رسان نیمه خودکار پس زن – blowback- در کالیبر 22 استفاده می کرد اما مانند همتای پیشین خود، امکان باز کردن و قرار دادن اجزایش در قنداق سلاح موجود بود و همچنان از فوم پرشده بود و می توانست در سطح آب شناور بماند. این سلاح همانند همتای گلنگدنی اش AR-5 با هدف شکار حیوانات کوچک به منظور ارتزاق ساخته شده بود. AR-7 از آلومنیوم ساخته شده بود و قندان و کفش قنداقش از جنس پلاستیک بودند.

تصویر آ آر هفت



در مدل های اولیه حتی لوله تفنگ نیز از آلیاژ آلومینیوم ساخته شده بود و در درون لوله از یک مغزی فولادی خاندار استفاده شده بود. طول تفنگ AR-7 بعد از نصب به 89 سانتیمتر می رسید و از چهار بخش تفکیک پذیر – لوله، مکانیزم خوراک رسان و احتراق، قنداق و خشاب ساخته شده بود. وزن کل سلاح به کمتر یک کیلو می رسید که برای حمل در کوله پشتی آنرا ایده آل می کرد. وقتی این سلاح باز شده و در قنداق قرار می گرفت طولش به 40 سانتیمتر می رسید.

مکانیزم هدفگیری اش از یک پیپ هول – روزنه چشمی – در عقب (با قابلیت تنظیم دستی) و یک مگسک در سر لوله تشکیل می شد و دقتش برای هدف گرفتن حیوانات کوچک در فاصله 50 متری کافی بود.

نفطه ضعف

سلاح AR-7 در مقایسه با سایر سلاح های نیمه خودکار خفیف، بسیار به وضعیت خشاب و نوع مهمات مورد استفاده وابستگی دارد. شیب خوراک رسانی خزانه جزئی از خود خشاب است و در صورت بروز ضربه ممکن است از کار بیافتد. نیز استفاده از فشنگ های سرگرد بجای مهمات سرپخ، خوراک رسانی را آسانتر و قابل اطمینان تر می کند.

تصویر فشنگ خفیف سرگرد



تمامی نمونه های AR-7 که بعدا به شرکت اسلحه سازی هنری فروخته شدند از سیستم فنربندی و گلنگدن سنگینتری نسبت به قالب سلاح های نیمه خودکار خفیف استفاده می کنند که لزوم استفاده از مهمات با شتاب بالا – High velocity – در این سلاح مطرح می کند. مهره اتصال لوله به اکشن نیز در چند شلیک ممکن است کمی شل شود که سفت کردن مجدد آن برای بالابردن دقت نشانه گیری لازم است.

آرمالایت این مدل را در سال 1973 به اسلحه ساز دیگری بنام چارتر آرمز – Charter Arms- فروخت که بنا بر بررسی های بعدی، نزول کیفی این سلاح را به همراه داشت. سر انجام این مدل در سال 1980 به شرکت معروف و معتبر اسلحه سازی هنری Henry Repeating Arms فروخته شد و با ورود اولین نمونه های خوش کیفیت آن به بازار، اعتبار سابق خود را بدست آورد.
شرکت اسلحه سازی هنری، در ایالات متحده، از معروف ترین سازندگان تفنگ های اهرمی – به سبک غرب وحشی- است و تجربه شخصی من با این سری، خصوصا کالیبر 44 مگنوم، نشانداده که یکی از بهترین کیفیت های تولید را نیز دارند. از خصوصیات دیگر هنری این است که تمام قطعات سلاح را در خاک آمریکا می سازد و هیچ قسمت آن در چین تولید نمی شود.

تصویر تفنگ اهرمی – Lever Action – کلیبر 44 مگنوم ساخت اسلحه سازی هنری.



اکنون این سلاح تحت نام تجاری Henry US Survival Rifle تولید می شود. قنداق آن از ABS ساخته شده که در مقایسه با پلاستیک سبکتر و محکم تر است. طراحی مخزن درون قنداق به نحوی شکل گرفته که می شود اکشن را در حالی هنوز خشاب در آن قرار گرفته در آن جا داد و یک خشاب اضافه پر دیگر نیز در قندان جاسازی کرد. موقع خرید نیز دو خشاب در جعبه سلاح وجود دارد. روی اکشن یک ریل استاندارد سه هشتم اینچی حک شده که امکان نصب دوربین را می دهد.

هنری این سلاح را در سه طرح مشکی – با روکش تفلون – و آلومینومی و نیز طرح کامو – استتار جنگلی – به علاقه مندان عرضه می کند. این سلاح را می شود در کانادا به هزینه کمتر از 300 دلار تهیه کرد.

تصویر نمونه های مختلف این سلاح



حضور این سلاح در دنیای سینما

علیرغم کاربرد واقعی این سلاح در شکار حیوانات کوچک به قصد ارتزاق، در صنعت سینما از آن بعنوان سلاح تک تیراندازی برای ترور افراد استفاده شده است. معروف ترین نمونه آن در فیلم جیمز باند بنام "از روسیه با عشق" است که در آن جیمز باند از این سلاح برای زدن یک خلبان دشمن استفاده می کند. در این فیلم AR-7 با قنداق چوبی در داشبورد ماشین باند دیده می شود.



چارلز برونسون در فیلم مکانیک از یک AR-7 برای ترور شخصی در یک خودروی در حال حرکت استفاده کرد.

محدودیت های قانونی

در کانادا این سلاح جزو تفنگ های خفیف شناخته شده و در گروه بدون محدودیت قرار دارند. در آمریکا در بعضی ایالت ها حتی نیازی به داشتن مجوز برای مالکیت این سلاح وجود ندارد. در نیوزیلند این سلاح را بدلیل موارد حمل توسط خلافکاران و بکارگیری در سرقت های مسلحانه، در راسته سلاح های کمری شناخته و محدودیت های زیادی برای آن در نظر گرفته اند.

پیروز باشید
شمخال

Link to this log     لینک به این نوشته - 9:17 AM -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید: