● شکار در انتاریو – قسمت دوم

انواع نخجیرهای مجاز در استان انتاریو



تنوع جانوری استان انتاریو – و کشور کانادا- شکار چهار فصل را در این استان و این کشور به ارمغان آورده است. بیاد داشته باشید که طبق قانون، بجز در شکار با تیرو کمان و نیز هنگام حضور بر فراز کمینگاههای بالای درخت، در بقیه احوال باید جلیقه نارنجی مخصوص شکارچیان را روی البسه خود به تن داشته باشید. این رنگ که از سوی نخجیرها نادیده می ماند، به دید سایر شکارچیان می آید و جان شما را در مقابل شلیک اشتباه محافظت می کند.

در اینجا نگاهی داریم به چند نمونه از محبوب ترین نخجیر های انتاریو. (ضمنا لطفا پوزش بنده را به دلیل نداشتن معادل فارسی بسیاری از اسامی نخجیر ها پذیرا باشید):

خرس سیاه – Black Bear



خرس سیاه جایگاه ویژه ای در اکوسیستم و نیز نزد شکارچیان انتاریو دارد. جمعیت آنها بدقت تحت نظر و کنترل وزارت منابع طبیعی است. در حال حاضر انتاریو با جمعیت خرس سیاهی در حدود 100 هزار قلاده، یکی از بزرگترین مراکز تجمع این حیوان در آمریکای شمالی بشمار می رود.

شکار خرس سیاه از اواسط ماه آگوست شروع شده و در ماه نوامبر با حرکت خرس ها به سمت خوابگاههای زمستانی خاتمه می یابد. حس بویایی و شنوایی بسیار قوی این حیوان آنرا تبدیل به نخجیری ایده آل برای شکارچیان مجرب و صبور و جویای شکارهای دشوار کرده است. خرس های نر بین 114 تا 272 کیلو وزن دارند و ماده ها بین 43 تا 180 کیلو هستند.

موس – Moose



موس ها – گوزن های درشت جثه آمریکای شمالی – یکی از نشانه های کشور کانادا هستند. حیواناتی زیبا و قوی هیکل و برازنده که دیدن آنها در دشت های انتاریو منظره ای بیادماندنی است. جمعیت این حیوان نیز بدقت تحت نظارت و کنترل وزارت منابع طبیعی است. جمعیت موس ها در مناطق مجاز برای شکار حدود 99 هزار راس بوده و 15 هزار راس نیز در نواحی حفاظت شده قراردارند.

شکار موس یکی از دشوارترین و در عین حال ممتاز ترین شکارهاست. تکنیک های شکار این حیوان حوزه وسیعی دارند – از تقلید صدای موس ماده و مخفی شدن در شکاف ها و علفزارهای تازه سوخته و حاشیه آبگیرها گرفته تا ردگیری و تعقیب گله های موس. سلیقه و سبک شکارتان هر چه باشد، فرصت هایی طلایی برای شکار تروفه های ممتاز خواهید داشت.

فصل شکار این حیوان از ماه سپتامبر شروع شده و در نیمه ماه نوامبر خاتمه می یابد. وزن نوع نر بالغ از 360 کیلو تا 630 کیلوگرم می رسد و حمل و پاکسازی لاشه آن خود پروژه ای بزرگ است!

گوزن دم سفید – White-tailed Deer



گوزن دم سفید حیوانی زیبا و مغرور است. نمونه بارزی است از قدرت و ظرافت در طراحی طبیعت. جمعیت گوزن های انتاریو از طریق تکثیر و برداشت انتخابی کنترل می شود. برای مثال در فصل استفاده از سلاح گرم، شکار گوزن دم سفید -بدون بکارگیری تله - بدقت مورد نظارت و کنترل است در حالیکه شکار گوزن باک Buck فاقد چنین درجه ای از سختگیری است. نیز باید دقت کرد که انتاریو فاقد فصل مجاز شکار برای گوزن های Elk و Caribou است.

تصویر باک



تصویر الک



تصویر کاریبو



در سایر مواقع، بسته به صلاحدید و تصمیم کارشناسان حیات وحش – مبنی براینکه امسال باید امکان تکثیر بیشتر به این حیوان داد یا از دید ایشان تعداد این گروه به حد مناسب رسیده – فصل شکار می تواند تغییر کند.

گوزن های دم سفید انتاریو درشت جثه هستند – تا در زمستان های سرد این نواحی تاب بیاورند – و بهمین علت وزن این حیوان بین 63 تا 114 کیلوگرم است. گوزن های باک در این استان تا 130 کیلوگرم می رسند. زمستان های ملایم اخیر انتاریو کمک برزگی به رسد جمعیت این گونه ها کرده است.

در انتاریو، امکان ردگیری و تعقیب گوزن از میان جنگل و نیر از میان مزارع وجود دارد. شکارچیان علاقه مند به مناطق زراعی غالبا به درختزار های منفک و نیز کف برکه های نزدیک به مزارع توجه خاص دارند. این شکارچیان از سکوهای درختی یا از مخفیگاه های زمینی در نزدیک معابر و گذرگاه ها و نیز آبخور ها و چراگاه ها برای کمین گرفتن استفاده می کنند. این تکنیک ها مورد استفاده شکارچیان جنگل نیز هست و علاوه برآن از شکارساکن – Still-hunting – نیز بهره می گیرند.

با توجه به متغیر بودن فصل شکار این حیوان در انتاریو، باید به مراکز اطلاع رسانی وزارت حفاظت از منابع طبیعی مراجعه کنید یا با تور مربوطه هماهنگ کنید.

باقرقره - Grouse

گونه های وسیعی از باقرقره – از Ruffed grouse (رافد گراوز) گرفته تا Spruce grouse (اسپروس گراوز) - در انتاریو وجود دارند. نوع رافد بیشتر تعداد را دارد و در پهنه این استان تا خلیج James آشیانه دارند. فصل شکارشان نیز طولانی است. انتاریو مجموعه ای از زمین های جاده دار شمالی و نیز طبیعت بکر را به این شکار اختصاص داده و تورهای شکار متعددی نیز برای آن وجود دارند.

تصویر رافدگراوز



تصویر اسپروس گراوز




بوقلمون وحشی – Wild Turkey



بوقلمون وحشی در سالهای اخیر و مجددا وارد حیات وحش انتاریو شده. برای اینکار چند صد بوقلمون وحشی توسط کارشناسان حیات وحش در آمریکا صید شده و به انتاریو آورده شده اند. در حال حاضر وزرات منابع طبیعی و فدراسیون تله گزاران و شکارچیان انتاریو – OFAH- و فدراسیون ملی بوقلمون وحشی و سایر محافظان محیط زیست سرگرم مراقبت و حمایت این گونه برای تطبیق با محیط و تکثیر و استقرار بوده اند و در نتیجه تلاش این گروه ها امروزه حدود 80 هزار بوقلمون وحشی در نواحی جنوبی انتاریو وجود دارند.

این حیوان یکی از هیجان انگیز ترین و دشوارترین پرنده ها برای شکار است. این دشواری هم مربوط به هشیاری و زیرکی این پرنده می شود و هم مربوط به سختگیری های زیاد در مورد صدور جواز شکار آن! برای گرفتن مجوز شکار باید دوره مخصوص آموزش شکار بوقلمون وحشی - Wild Turkey Hunter Education Course – را گذرانیده و امتحانش را قبول شده باشید.

سخت ترین زمان شکار بوقلمون وحشی در فصل بهار و هنگامی است که گونه نر برای جفت یابی آماده می شود. در این زمان بهترین روش شکار استفاده از دستگاههای تقلید صداست. در این فصل حداکثر دو بوقلمون به ازای هر شکارچی می شود شکار کرد و برای هریک باید برچسبی جداگانه گرفت و هر بوقلمون نیز باید در روزی جداگانه شکار شود. نیز باید هم مجوز شکارهای کوچک – small game license – و هم مجوز ویژه شکار بوقلمون بگیرید.

در واقع بواسطه سختگیری ها ذکر شده، باید یا عاشق شکار بوقلمون باشید یا با این حیوان خرده حساب داشته باشید تا حاضر شوید این همه دردسر را بجان بخرید!

آب نشین ها - Waterfowls


انتاریو یکی از مراکز توجه شکارچیان آب نشین ها در ده سال گذشته بوده. اگر دنبال اردک یا غاز هستید، اگر از قایق استفاده می کنید یا از ساحل تیرمی اندازید، انتاریو مناطق برای شکار مورد علاقه شما دارد. تعداد آنها به حدی است که شاید در عمر خود فرصت کنید هر یک را یکبار مورد امتحان قرار دهید! وجود 140 هزار دریاچه و رودخانه در این استان آنرا به یک مرکز مهم پرندگان آب نشین بدل کرده.

شکارچیان غاز می توانند تعداد بسیار زیادی غازهای مهاجر کانادایی و نیز نژاد Brant را در حال جستجوی غذا در مرغزارها و زمین های سیلابی در امتداد خلیج های James و Huron – هوران- در حال آماده شدن برای مهاجرت به سمت جنوب بیابند.

تصویر غاز مهاجر کانادایی



تصویر غاز برنت



در جنوب انتاریو، شکارچیان غالبا بدنبال دو گونه هستند: نژاد ماکسیما – maxima- یا غازهای مقیم که تا 7 کیلوگرم رشد می کنند و نژاد کانادایی مهاجر – Canada Migrant Geese – که تا 5.5 کیلوگرم می رسند.

تصویر غاز ماکسیما



شکارچیان اردک می توانند نژاد چشم طلایی – Goldeneye- و نژاد Pintail را در شمال انتاریو پیدا کنند. در میانه انتاریو کمی مایل به جنوب می توان نژاد های Green-winged teal و ringneck (طوق دار) و Mallard و اردک سیاه را یافت.

تصویر اردک چشم طلایی



تصویر اردک پین تیل



تصویر اردک گرین وینگد



تصویر اردک رینگ نک



تصویر اردک ملارد



در جنوبی ترین قسمت و در حاشیه مرزی بین کانادا و آمریکا جمعیت فراوان redhead ها و widgeon ها و canvasback تنها بخشی از گونه های آب نشین را تشکیل می دهند.

تصویر اردک ردهد



تصویر ویجن



تصویر کن وس بک



طبعا بدلیل فراوانی، ظرفیت شکار غاز و اردک بسیار زیادست.

برای شکار آب نشین ها باید مجوز فدرال شکار پرندگان مهاجر – Federal Migratory Game Bird Hunting Permit- و نیز تمبر اداره حفاظت از حیات وحش – Wildlife Habitat Conservation Stamp- (قابل تهیه از دفاتر پست) و نیز مجوز شکار نخجیر های کوچک انتاریو – Ontario small game license – را داشته باشید. ضمنا از آنجاییکه بیشتر شکار آب نشین ها در زمین های مردم اتفاق می افتد، داشتن رضایت صاحب ملک نیز شرط است که البته اگر با تور برای شکار می روید این اجازه نامه نیز برای شما از قبل آماده خواهد بود.

نیز باید دقت کنید که در کانادا برای شکار آب نشین ها باید از ساچمه های غیرسمی non-toxic – یعنی غیر سربی نظیر فولادی و تنگستن – استفاده کنید.

گرگ – Wolf و کایوت Coyote

عکس گرگ



عکس کایوت



شکار گرگ و کایوت (گرگ کوچک جثه آمریکای شمالی) در انتاریو چهار فصل است. البته بسته به صلاحدید وزارت منابع طبیعی در بعضی سالها شکار گرگ محدودیت هایی پیدا می کند و ممکن است در بعضی ماهها آنرا ممنوع اعلام کنند. معمولا در چنین مواردی شکار کایوت نیز – بدلیل شباهت ظاهری اش به گرگ – ممنوع اعلام می شود.

گرگ ها و کایوت ها حس بویایی فوق العاده ای دارند و شکارچیان این حیوانات باید حتما از خنثی کننده بوی بدن استفاده کنند. بهترین زمان شکار برای این نخجیر ها از آغاز ژانویه تا نیمه ماه مارس است و غالبا از مخفیگاههای مستقر در سطح زمین استفاده می شود.

جمعیت گرگ ها در انتاریو بین 8 تا 10 هزار قلاده برآورد می شود. فراوان ترین نوع گرگ در انتاریو نژاد خاکستری است که اصطلاحا Gray Timber Wolf نامیده می شود.
برای شکار آنها نیاز به مجوز شکارهای کوچک انتاریو است و برچسب مخصوص شکار گرگ خاکستری نیز نیاز است.

در آینده به بررسی نکات مربوط به شکار هر یک از نخجیر های فوق الذکر و روش پاک کردن و نگهداری گوشت آنها خواهیم پرداخت.

روز خوش
شمخال میرزا

Link to this log     لینک به این نوشته - 1:56 PM -                                                 مطلب را به بالاترین بفرستید: